ساپورت مردانه با عشوه هاي زنانه!

جل الخالق! مگه ميشه؟ امكان ندارد! چشممان روشن! واقعا كه! و ... تنها بخشي از واكنش مردم به خبر آمدن ساپورت مردانه بود. موضوع ساپورت هاي مردانه از مدتي پيش با انتشار چند عكس در شبكه هاي اجتماعي جدي شد. در مطلب پيش رو قصد نداريم غر بزنيم كه چرا برخي مردان _ البته اگر بشود گفت مردان _ از چنين پوشش چندش آوري استفاده مي كنند يا خواهند كرد چراكه تكليف آنها روشن است؛ اما مي توان درباره اين فاجعه به چند نكته اشاره كرد.

الف: ذات زنانه

ساپورت پوششي است كه ذات زنانه دارد. البته  مردان در برخي از كشورها از اين پوشش استفاده مي كنند و مدل مردانه آن هم وجود دارد اما در همان كشورها هم استفاده كنندگان در اقليت هستند و در هر مكاني از آن استفاده نمي كنند. البته بيشتر در مردان هم جنس باز چنين پوششي استفاده مي شود. به هر حال ساپورت، ذات زنانه اي دارد و با وجود تلاش فراوان طراحان لباس براي طراحي مدل مردانه آن، باز هم ذات زنانه ساپورت از بين نرفته است. ساپورت مردانه به مثابه اين است كه لباس ويژه زنان را به مردان اطلاق كنيم. مانند دامن مردانه! البته در مناطقي از جهان مانند اسكاتلند دامن مردانه هم وجود دارد! پس اگر در آينده شنيديد كه دامن، روسري، مقنعه، استريج و ... مردانه هم آمد نبايد تعجب كنيم!

ب: بلد نیستیم مد بسازیم

شاید زنان در هیچ کشوری مانند کشور ما اینقدر از ساپورت استفاده نمی کنند آن هم در این هوای سرد. بسیاری از دختران و زنان که در تابستان از این پوشش استفاده می کردند گرمی هوا را بهانه می کردند اما جالب این است که در هوای سرد این روزها هنوز استقبال ساپورت پوشان کم نشده است. در گزارش های گذشته به تفصیل در این مورد اشاره کرده ایم که دلیل عمده چنین استقبال هایی نبودن نهاد مسوولی است که برای فرهنگ و جوانان ما مدسازی کنند. گویا ما فقط در مدسازی پوشش بانوان خلا نداریم بلکه در مدسازی پوشش آقایان هم با مشکلات عدیده ای مواجه هستیم. به عنوان مثال در چند سال اخیر تی شرت هایی که طرح ها و خطوط نستعلیق در آن نقش بسته بود با استقبال فراوان دختران و پسران مواجه شد اما در چند سال اخیر فقط همین یک نمونه وجود داشته که با فرهنگ ایرانی ما سازگار بوده و بعد از آن مسوولان مدسازی ما جوانان را با دنیای بی نهایت مد جهان تنها گذاشته اند.

ج: ذلیل های مد

خیلی ها در همین ایران خودمان هستند که بنده مد و مدگرایی هستند و هر ذلتی را می پذیرند تا قواعد مد را رعایت کرده باشند. اینها مانند مانکن، لباسی را بر تن می کنند و عملا برای آن تبلیغ می کنند. البته ساپورت مردانه آن قدر ضایع است که با پوشیدن آن توسط مردان حتی در محافل شخصی و خانوادگی کسی از آن استقبال نکند اما اینکه بعضی ها برای اینکه از مد عقب نیفتند حاضرند در بعضی مواقع خفت بکشند، جالب است. نیست؟

د: ضرر تنگ پوشی

"از نظر سلامت جسم، در طراحی لباس باید آناتومی و فیزیولوژی قسمتی از بدن که لباس برای آن طراحی می شود، در نظر گرفته شود. این کار معمولاً در کارخانجاتی که لباس استاندارد تهیه می کنند صورت می گیرد. ولی قسمت اعظم تولید کنندگان پوشاک، فقط به سود خود می اندیشند و سلامت و بهداشت جسم مصرف کننده برای آنها اهمیتی ندارد. شلوارها بسیار تنگ و از مواد سفت ساخته می شوند، مصرف پارچه در این شلوارها حدود یک سوم کمتر است، و چون از جنس نا مرغوب تهیه می شوند، زود اصطحلاک پیدا کرده و مصرف کننده اقدام به تهیة شلوار جدید می نماید. اینگونه شلوارهای تنگ و فاق کوتاه جریان خون دستگاه تناسلی را بشدت مختل می کنند و در حالت نشسته این وضعیت بدتر می شود. ما هرگاه به فرض 15 دقیقه بر روی یک پای خود روی زمین بنشینیم موقع برخواستن از زمین یک حالتی به ما دست می دهد که اصطلاحاً به آن "خواب رفتگی" می گوئیم، ولی آن چیزی نیست جز قطع جریان خون عضو." اینها نظر نگارنده نیست بلکه نظر کارشناسی دکتر محمدرضا صفری نژاد، اورولوژیست است.

چه کنیم؟

ما هیچ کاری جز اطلاع رسانی نمی توانیم انجام دهیم اما مسوولان موضوع مد و فرهنگ مد را باید جدی بگیرند. جالب اینکه بعضی مواقع جشنواره و نمایشگاه های مد برپا می شود اما هیچ گاه به ثمر نمی رسند چون طراحان و فعالان این عرصه که عمدتا عضو بخش خصوصی هستند هیچ وقت حمایت نمی شوند و مسوولان، همان جشنواره و نمایشگاه ها را برای رزومه کاری خود کافی می دانند. بدانید تا وقتی خودمان تولیدکننده نباشیم باید سلیقه تولیدکنندگان مد آن طرف آب را بپذیریم.